Bir kaç çeşit din anlayışına göre hayatı kendimce yorumlamaya çalıştım.
Eğer hayat ayakkabının içinde bir taşla yürümekse:
Budistler der ki:
- Taş yok, ayakkabı yok; hepsi bir. Ancak senin egon bu duruma karşı koyuyor. Kabullenirsen acı yok olur.
Museviler der ki:
- Sen özel olduğun için ayağındaki taşı hissediyorsun.
İseviler:
- Hayat bir acı kaynağıdır. Öbür ayağına da taş koyup gezmelisin.
Müslümanlar:
- Taşın orda olmasında bir hayır vardır ve şükret.
Bir ateist ise ayakkabıyı çıkarıp çıplak ayak yürümeye karar verir...